این روزها کمتر خانمی است که سرمه را به خط چشم ترجیح دهد اما شاید برای یک‌بار هم که شده، دست به سرمه برده و چشم‌هایش را با این دوده سیاه، گیرا و جذاب کرده باشد. این روزها سرمه‌دان‌ها معمولا به ارث می‌رسند و این وسایل سنتی در بساط آرایشی دختران جوان به ندرت دیده میشود. البته باورهای قدیمی در مورد خواص این ماده آرایشی فراوان است. از نظر طب سنتی، سرمه طبعی سرد و خشک دارد و پیش از این استفاده دارویی هم داشته است.
بعضی می‌گویند این ماده باعث افزایش سوی چشم میشود و از دوران کودکی، چشمان دختران را سرمه می‌کشند تا مژه‌های‌شان تقویت و زیبایی چشم‌های‌شان دوچندان شود. آیا این موضوع واقعیت علمی دارد؟ فرق سرمه‌های قدیمی با سرمه‌های امروزی چیست؟ دکتر علیرضا عباسیان، متخصص طب سنتی ما را در این رابطه راهنمایی می‌کند.
از سرمه هسته خرما تا سرمه مغز قلم‌گاو…
تا به حال اسم سرمه مغز گاو را شنیده‌اید؟ این سرمه حیوانی را با استفاده از مغز استخوان قلم گاو تهیه می‌کنند. دکتر عباسیان، متخصص طب سنتی انواع دیگری از سرمه را هم معرفی می‌کند که در گذشته رواج بیشتری داشته است؛ مثل ابریشم تجزیه شده، مردار سنگ تجزیه شده، هسته خرما و نارگیل. اما نوع دیگری از انواع سرمه وجود دارد که این روزها رایج‌تر از انواع دیگر است.
سرمه بادام شیرین و فندق که بسیاری از مردم با استفاده از یک نعلبکی و اجاقی با دو پاره آجر به‌راحتی آن را در خانه درست می‌کنند. ضمن آنکه می‌توان این دوده به دست آمده را با روغن نارگیل یا بادام مخلوط کرد تا هم استفاده از آن راحت‌تر شده و هم بر خواص آن افزوده شود. حتی در منابع طب سنتی آمده که از گرد برگ زیتون به صورت سرمه برای درمان آب مروارید هم استفاده می‌کردند. البته این روزها بسیاری از برندهای معتبر اقدام به تولید صنعتی سرمه‌های مدادی‌شکل کرده‌اند که این وسیله، سهولت کاربرد دارد.
درباره این سایت